Çağatay Pehlivan
Playoff’ların konferans finallerine yaklaştığımız şu zamanlarda kısa bir oyuncu değerlendirmesinin iyi olacağını düşündüm.Kuşkusuz şu ana kadar en çok öne çıkan oyuncular Kawhi, KD ve Giannis oldu. Harden, Embiid ve Jokic de takımlarını sırtlamaya devam ediyorlar ve yukarıdaki üçlüyle aynı cümlede anılmamaları için hiçbir sebep yok. Her şeyden önce son 2-3 yılda NBA’de gördüğüm iki değişimden kısaca bahsetmek istiyorum.İlk olarak kanat oyuncuları son 10 yıldır “3-n-D” oyuncularına duyulan açlıktan dolayı zaten oyunda en çok fark yaratan oyuncular halini almıştı.Ancak son yıllarda bu oyunculardan artık topu yere vurmasını ve oyun kurulumuna ciddi katkıda bulunmalarını istiyoruz.Bu da oyuncuların işini zorlaştırırken, değerlerini de ciddi anlamda arttırıyor. Geçen sene Ariza’nın GSW karşısında etkinliğinin azalması ve Houston’ın bu sezon Austin Rivers’a yönelmesi de çok küçük bir örneklem de olsa bir işaret olarak okunabilir. Keza geçen yazımda Celtics’in Bucks’ı eleyebilmesinin tek yolunun Gordon Hayward’ın topu yere vurup oyunun ana yönlendiricisi olması gerektiğini yazmıştım.Hayward seriye hiç giremedi ve Bucks 4-1’lik rahat bir seri sonucu Celtics’in acısına son verdi.. İkinci çıkarımım ise yıllar yıllı bildiğimiz bir ezber üzerine: seriyi en iyi oyuncusu olan kazanır. Bu kuşkusuz hala doğru, ama bir farkla: artık en iyi oyuncunuzun iyi olduğu özellikleri kadar değil eksiklerinin boyutu ve bunları ne kadar örtebildiğiniz kadar güçlüsünüz.İşte bu noktada da oyunun her iki alanında (savunma ve hücum) kusursuz işler yapıp topu yere vurabilen kanat oyuncuları Playoff’ların yıldızları olarak öne çıkıyor.Bu yazıyı Sırasıyla KD, Kawhi ve Giannis değerlendirmeleri ile sonlandıracağım.İlerleyen yazılarımda modern uzunları ele alarak Embiid ve Jokic’ten ve Houston basketbolunu ayrı olarak mercek altına alıp Harden değerlendirmesi yapacağım.
1) KD
Şu an için Dünya’nın en iyi oyuncusu..2.13 boyunda ve tarihin en iyi 10-15 şutöründen biri. Orta mesafe oyunu karşı konulamaz bir seviyede. Pick-n-roll ve Pick-n-pop’ta hem top yönlendiren hem de pas dağıtan taraf olarak ölümcül bir silah.1’den 5’e herkesi savunabiliyor ve GSW’ye geldiğinden beri mükemmel bir çember savunucusu konumuna geldi.Artık gayet iyi bir top yönlendiricisi olarak da hücuma katkıda bulunuyor.KD için söylenebilecek tek olumsuz yan, orta mesafe takıntısı olabilir. Basketbol ve genel olarak hayata karşı değişik bir bakış açısı olduğu kesin, bu karakteri kusursuz yaptığı orta mesafe oyununa olan inadından da anlaşılabiliyor.Bu oyunuyla da rahat rahat maç başına 30 sayı atabiliyor ama yay gerisinden de bu kadar iyi atabilme potansiyeli varken bir nebze modern oyuna uygun hücum etmesi onu Everest’in tepesinde bir adım daha atmasını sağlayabilir.
2) Kawhi
Kral geri döndü ve en iyi 2 yönlü oyuncu tahtına bir kez daha oturdu. Kawhi’ı ölümcül ve çözüm üretilemez bir savunmacı olarak görmek beni şaşırtmadı.Ancak son 2 sezonda SAS’ta gördüğümüz hücum standartını bir seviye daha üste taşıması gerçekten muazzam bir gelişme. Kawhi şu an ligin en iyi 5 isolation oyuncusundan biri..penetre, pick-n-roll/pop, perimetre şutu ve orta mesafe..her alanda elit seviyede hücum edebiliyor.Kuzeyin Kral’ı için yapılabilecek tek eleştiri ise takımı oyuna katma gibi bir amacı olmadan çok ayrıksı bir şekilde hücum etmesi.Bu bencil bir oyuncu olmasından çok oyun tarzından gelişen bir durum ve belki de bunun sebebi, Duncan sonrası Spurs’de hücumun tek taşıyıcısı olarak oynamasıydı.Bana göre bu yaz Free Agency kararı ligi değiştiren en büyük etken olacak.
3) Giannis
Olimpos’un muhtarı, hayallerimizi gerçekleştirdi ve artık bir 3’lük tehditi olma yolunda ciddi bir adım attı. Playofflar’da 32.4% ile 3’lük atıyor. Çalışma etiği ve Buddenholzer’ın onu kullanma biçimi takdire şayan..Giannis üstteki iki oyuncudan farklı, o aslında bir kanat oyuncusundan çok ultra modern bir pota altı oyuncusu. Modern Shaq tanımının oyun tarzı olarak değil, ancak oyunda yarattığı etki ve dominasyon açısından çok yerinde bir benzetme olduğunu düşünüyorum.Freak için eksik bir nokta söylememiz gerekir ise, geliştirebileceği güvenilir bir orta mesafe oyunun ona çok büyük bir katkı sağlayacağını söyleyebilirim. Bu şekilde Boston ilk maçı örneği gibi: çabuk ayaklı savunmacıların penetre yolunu tıkayıp boyalı alana yaptığı penetreyi kesmesi durumunda yaşayacağı tıkanmadan tam anlamıyla kurtulmuş olur. Ama Ante her haliyle izlemesi ayrıcalık olan oyunculardan ve oyuna olan açlığı muazzam. Son olarak Boston ilk maçından sonra sergilediği mental sertlik de Bucks Franchise’ı için mükemmel bir haber ve onlara önümüzdeki 10 yıl adına en büyük hayalleri kurmaları için en büyük sebep.
